Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Το ταξίδι στα άστρα




...Κόσμοι. Κόσμοι πού πλησιάζουν. Που γνωρίζονται. Που βρίσκουν δειλά δειλά ο ένας την ουσία του άλλου. Που μοιράζονται το άγγιγμα των λολουδίων , τον αέρα της ζωής.
Την συνάρπαζαν πάντα οι καινούριοι κόσμοι. Κι έπειτα...Έτσι ξαφνικά. Κάποιες φορές, ξέρεις, ακόμα κι αν έρθουν κοντά δύο κομήτες μπορεί η αγκαλιά τους να ομορφύνει το σύμπαν κι όχι να το πονέσει , να το καταστέψει... Την άφησα να βυθιστεί στον κόσμο της. Το κατάλαβα πως αυτό είχε ανάγκη, πάντα σε όλα βουτούσε με το κεφάλι, γι αυτό και οι αμυχές. Μόνο αμυχές όμως τώρα. Ο καινούριος κόσμος της υποσχέθηκε χάδια απαλά, ψυχές ανέγγιχτες , όνειρα ζωής . Αυτή τη φορά όχι αδίεξοδος , όχι τοίχος στο τέρμα... Κόσμοι διαφορετικοί, κόσμοι παντωγνώστες. Ξέρουν τα μυστικά και κοιτούν τα αστέρια απ’ τα παράθυρα. Ναι, ανέβαινε στο παράθυρο, να δει τον ουρανό ..ήθελε να κάνει το βήμα , να φτάσει τα αστέρια. Χέρια γερά γύρω στη μέση της της ορκίζονταν πως μπορεί να αφεθεί, όχι δε θα την άφηναν , όχι δε θα πέσει. Κόσμοι με χριστουγεννιάτικα λαμπίονια που δε σβήνουν ποτέ. Τα ονειρεύοταν τα λαμπίονια αυτά.. Δεν την κατάλαβα, δεν την πρόσεξα. Μα ήταν καλό, έπρεπε να ανέβει. δεν την κατάλαβα , δεν την ένιωσα ..Ήθελε να ξεκινήσει ένα ταξίδι στους κόσμους. Τώρα μοναξία. Ματια κλειστά, χείλη ενωμένα μα πάντα θα είμαστε μαζί. Όσο υπάρχουν τα λαμπίονια στον ουρανό , πάντα θα ξέρω οτι σ' ένα απο αυτά θα είσαι και εσύ , και όταν βρω σε ποίο , τότε θα ανέβω στο παράθυρο και θα κάνω το βήμα .Κόσμοι. Κόσμος.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

17η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973

Τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1973 θα μας μείνουν στην μνήμη μας για πάντα !!

Συνέντευξη "εξομολόγηση" στο ΒΗΜΑ της 9/11/2003 του οδηγού του τανκ που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο.

O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK Α.Σκευοφύλαξ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρωτη φορα για το μακελειό της 17ης Νοεμβρίου 1973


Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα στις 17 Νοεμβρίου, η ίλη μου πήρε εντολή να ετοιμαστεί για έξοδο. Αποφασίστηκε να βγουν 5 άρματα. Εγώ ήμουν οδηγός στο πρώτο άρμα που βγήκε στον δρόμο. Φτάνοντας μπροστά στην πόρτα, έστριψα το άρμα προς το Πολυτεχνείο, με γυρισμένο το πυροβόλο προς τα πίσω. Θυμάμαι ότι σηκώθηκα από τη θέση μου και εγώ και το άλλο πλήρωμα. Δεκάδες φοιτητές κρέμονταν από τα κάγκελα, ενώ εκατοντάδες βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο.

16-11-1973.jpg

Ενα τέταρτο πριν από τις 3 το πρωί της 17 Νοεμβρίου ήρθε ο οδηγός εδάφους του άρματος και μου λέει: "Θα μπούμε μέσα, θα ρίξουμε την πύλη. Ετοιμάσου!"» λέει. «Πήρα θέση και ξεκίνησα. Δεν έβλεπα πολλά πράγματα, δεν είχα καλό οπτικό πεδίο, γιατί κοιτούσα πλέον από τη θυρίδα του άρματος. Δέκα εκατοστά πριν από την πόρτα, σταμάτησα. Σταμάτησα σκόπιμα. Αυτό φαίνεται στο βίντεο της εποχής. Στο φρενάρισμα, οι φοιτητές τρομαγμένοι έφυγαν προς τα πίσω. Αν έμπαινα με ταχύτητα, θα σκότωνα δεκάδες άτομα που εκείνη τη στιγμή ήταν κρεμασμένα στα κάγκελα».

tank.jpg

Λίγα λεπτά αργότερα ο A. Σκευοφύλαξ θα μαρσάρει δυνατά. Ο δυνατός προβολέας του τανκ σκοπεύει την πύλη. «H καγκελόπορτα έπεσε αμέσως.
Πίσω από τη σιδερένια πύλη ήταν σταθμευμένο το Μερσεντές το οποίο είχαν βάλει εκεί οι
φοιτητές για να φράξουν την είσοδο.
Το έκανα αλοιφή. H αριστερή ερπύστρια το έλιωσε. Με το που έπεσε η πύλη τουΠολυτεχνείου εισέβαλαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τους φοιτητές. Λίγο αργότερακατέβηκα και εγώ από το άρμα και μπήκα στον χώρο του Πολυτεχνείου.

Μέσα στο Πολυτεχνείο ο A. Σκευοφύλαξ είδε πολλούς τραυματίες και ίσως, όπως λέει, και νεκρούς. «Στο προαύλιο του Πολυτεχνείου ήταν πολύ χτυπημένοι, θυμάμαι ότι είδα πολλούς τραυματίες, ενώ τρεις-τέσσερις ήταν σωριασμένοι κάτω, ακίνητοι. Δεν ξέρω αν ήταν νεκροί. Δεν κοίταξα να δω. Κάποια στιγμή ένας φοιτητής όρμησε κατά πάνω μου και μου είπε: "Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες;". Αφήνιασα. Εβγαλα το πιστόλι και προτάσσοντάς το γύρισα και του είπα ουρλιάζοντας: "Σκάσε, ρε κωλόπαιδο, μη σε καθαρίσω". Αυτός ο φοιτητής δεν ξέρει πόσο τυχερός στάθηκε εκείνη τη στιγμή... Αν έλεγε μια κουβέντα παραπάνω, θα τον σκότωνα! Τέτοιος ήμουν. Ενας φασίστας»...

Παρά τον πόνο και την αγωνία τους να φύγουν να γλιτώσουν την ζωή τους, οι φοιτητές θα δείξουν μεγαλείο ψυχής απέναντι στον στρατιώτη που ισοπέδωσε το όνειρό τους. Αδιάψευστη απόδειξη, η μαρτυρία του κ. Σκευοφύλακα: «Οπως περνούσαν οι φοιτητές θυμάμαι ότι έριχναν μέσα στο τανκ πακέτα τσιγάρα και ό,τι προμήθειες είχαν μαζί τους. Οταν γυρίσαμε στο Γουδί, το άρμα έμοιαζε με περίπτερο. Οσο σκέφτομαι ότι οι φοιτητές μας έδιναν σάντουιτς και τσιγάρα, μετά απ' όσα τους κάναμε... Δεν μπορώ να το συχωρέσω αυτό το πράγμα στον εαυτό μου. Σκέφτομαι τι πήγα και έκανα!..».

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ' AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ' AYTO ΠΟΥ EKANA.Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους "μαυροσκούφηδες", στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα "παλιοκουμμούνια", όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Τι περιμένεις!.. Ημουν 20 χρονών... Ούτε μια εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και εγώ φασίστας.

Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. »

Ο κ. Σκευοφύλαξ δεν θα ξεχάσει τη φοιτήτρια που τραυματίστηκε κατά την εισβολή του τανκ, την καθηγήτρια σήμερα του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Πέπη Ρηγοπούλου. «Θα ήθελα να τη δω, να της πω... Δεν τολμάω όμως. Τα λόγια δεν σβήνουν τις πράξεις».

Μια στιγμή, μια αιωνιότητα. Μετά την απόλυσή του από τον στρατό, ο A. Σκευοφύλαξ θα μοχθήσει για να ζήσει. «Στο μεροκάματο η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες.Ζώντας σε μια γειτονιά των νοτίων προαστίων, όλα αυτά τα χρόνια αποφεύγει να μιλάει για τα γεγονότα εκείνης της νύχτας. Οσες φορές θα τον ρωτήσουν «τι σχέση έχεις με τον "πορτάκια" του Πολυτεχνείου;», θα μιλήσει για «μακρινό ξάδελφο που σκοτώθηκε σε τροχαίο»! Στη γυναίκα του θα ανοίξει την καρδιά του ύστερα από χρόνια. Στα τρία παιδιά του δεν το έχει αποφασίσει ακόμη. «Είμαι ένας άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ 20 χρόνων. Ο έφεδρος στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ σκοτώθηκε σε τροχαίο»!

...ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΕΣ.....

Φανταρε πες πως μπορεσες την πυλη αυτη να ριξεις?
και τους ΛΕΒΕΝΤΕΣ με τις ΝΙΕΣ στο ΑΙΜΑ
να τους πνιξεις?
Δεν ρωτησες?
Δεν εμαθες πως τουτα τα παιδια ζητουσαν στην πατριδα μας να δωσουν ΛΕΥΘΕΡΙΑ?
Δεν ακουσες που φωναξε ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΙ κρατωντας την σημαια μας ψηλα το παλλικαρι? Φανταρο σαν τον Νουτσε εκεινη την βραδυα απο το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ σε εβλεπαν τα παιδια
Σ'εβλεπαν και σε περιμεναν την λεβεντια να δειξεις και το αδελφοκτονο τανκ στην χουντα να το ριξεις!
Μα αλοιμονο στο ΑΙΜΑ τους πανω στην Ιστορια επεσε κι εγραψε ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!
Κάθε 17 Νοέμβρη, ο Έλληνας παίρνει μια ένεση ανθρωπισμού και εθνικής περηφάνιας.
Γιατί τα νιάτα ξέρουν να υπερασπίζονται «αυτό το χώμα που είναι δικό τους και δικό μας».

«Πάνω σε τούτη την πεσμένη πόρτα δώσαμε ξανά τον όρκο, όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς, όρκο του ονείρου και της πράξης»
Οι νεκροί πολλοί , οι τραυματίες πολλοί...εμείς...
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΩΣΑΤΕ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ ΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΜΕΙΣ....


Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

ΕΠΕΙΓΟΝ ΜΗΝΥΜΑ !!!

Σήμερα στο σχολείο ήρθε ένα email στο γραφείο του διευθυντή μας , τα νέα δεν είναι ευχάριστα ! Σκέφτηκα οτι καλό θα ήταν να βοηθήσω και εγώ ανεβάζοντας το στο blog μου. Παρακαλώ διαβάστε το είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ και ΕΠΕΙΓΟΝ !!!

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα)

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

ΤΑ ΡΟΜΠΟΤΑΚΙΑ

Με αφορμή μια συζήτηση ...

Και τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω τι συνεπαγέται με την δευτέρα λυκείου.
Ούτε που τολμώ να κοιτάξω την τρίτη λυκείου ... φοβάμαι!

Το κείμενο που ακολουθεί ..είναι το πρόγραμμα μου από την Δευτέρα εώς την Παρασκευή
Ευτυχώς το ΣαββατοΚύριακο το αφιερώνω στους φίλους μου..και αυτό όμως λειψώ...

Χρόνος ξεκούρασης μηδέν { 0 }

ΩΡΑ 7.45 Δευτέρα
Πρωινό ξύπνημα
ΩΡΑ 8.10 Δευτέρα
Ξεκινάω για το school
ΩΡΑ 8.20 Δευτέρα
Ξεκινάει το μάθημα
......+7
ΩΡΑ 14.00 Δευτέρα
Τελείωνει το μάθημα
ΩΡΑ 14.15 Δευτέρα
Φτάνω σπίτι μου
ΩΡΑ 14.35 Δευτέρα
Έχω τελείωσει το μεσημεριανό μου
ΩΡΑ 15.45 Δευτέρα
Έχω τελείωσει το δίαβασμα του φροντηστηρίου
ΩΡΑ 16.00 Δευτέρα
Έχω φτάσει στο φροντηστήριο
ΩΡΑ 19.45 Δευτέρα
Τελείωνω το φροντηστήριο
ΩΡΑ 20.00 Δευτέρα
Φτάνω στο σπίτι μου .." ξεκουράζομαι ''
ΩΡΑ 20.40 Δευτέρα
Έχω φάει ένα μικρό γεύμα
ΩΡΑ 20.41 Δευτέρα
Άρχίζω το διάβασμα του σχολείου
ΩΡΑ 23.10 Δευτέρα
Τελείωνω το δίαβασμα του σχολέιου .....{}
ΩΡΑ 23.11 Δευτέρα
Ξανα ρίχνω μία ματία στο μάθημα
που γράφω αύριο τρίτη
ΩΡΑ 23.24 Δευτέρα
Κλείνω όλα τα βιβλία , και εύχομαι να μην υπήρχαν !!!
ΩΡΑ 23.28 Δευτέρα
Βάζω λίγη μουσικούλα ...σιγά σιγά ...μην ξυπνήσω κανέναν . ..παίρνω τηλέφωνο έναν φίλο μου και μιλάμε ..
ΩΡΑ 23.38 Δευτέρα
Κάθομαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι και σκέφτομαι την αυριανή μέρα ....ωχ...
ΩΡΑ 23.45 Δευτέρα
Μπαίνω στο net ...
ΩΡΑ 23.50 Δευτέρα
Αποφασίζω οτι δεν μπορώ να αντέξω άλλο και κοιμάμαι.

.....
ΩΡΑ 7.45 Τρίτη
Πρωινό ξύπνημα ....

Ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα με απειροελάχιστες αλλαγές στα (min)!!!

+ Παρασκευή Κυριακή ...Γαλλικά ( αν και μου αρέσουν μέσα σ' όλοι αυτή την πίεση αρχιζούν να κουράζουν
+
Αυτήν την εβδομάδα γράφω 4 διαγωνίσματα
...
κανα -(πλην) ρε παιδία ... τι ν' αυτό μόνο +...+...+ (συν)
καμία απάντηση ...

Κατα άλλα πρέπει να ' μαστε χαρούμενοι και αισιόδοξοι ..
..γιατί όλα ακολουθάνε τον κύκλο τους.....

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Άρωμα ... Κανέλας!!!!

Αυτήν τις μέρες , μου είχε κολλήσει η μυρωδία της κανέλας ..δεν ξέρω γιατί ...ίσως επειδή σκοπεύω να κάνω μια εξόρμηση σ' ένα μαγαζάκι στον Πειραιά για να δοκιμάσω λουκουμάδες με κανέλα...!!!

ΚΑΝΕΛΑ: Η κανέλα ήρθε από την Αίγυπτο και την Κίνα το 2.000 π.Χ και αναφέρεται από τον Ηρόδοτο και άλλους κλασικούς συγγραφείς . Στη Βίβλο , αρωμάτιζαν το κρεβάτι των μελονύμφων με μύρο , αλόη και κανέλα
Υπάρχουν δύο ήδη: Η κοινή κανέλα της Κεϋλάνης και η πιο σπάνια κινέζικη κανέλα , η οποία έχει πιο έντονη γεύση καθώς προέρχεται από τον φλοιό των κλαδιών που είναι ήδη ενός έτους.

Το θαμνοφόρο αειθαλές δένδρο από την Κεϋλάνη, έχει ύψος 2 μέτρα. Οι βλαστοί κόβονται και ο εξωτερικός φλοιός αφαιρείται απελευθερώνοντας έτσι τα κατώτερα στρώματα.

Προέλευση: Δένδρο ιθαγενές της Σρι-Λάνκα/Κεϋλάνης. Έφθασε στην Ευρώπη τον16ο αιώνα με τα καραβάνια των Πορτογάλων και αργότερα των Ολανδών και των Άγγλων.

Η κανέλα είναι ήδη γνωστή από την Αρχαία Ελλάδα. Φοίνικες, Άραβες και Έλληνες εμπορεύονται από πολύ παλιά με μπαχαρικά. Οι Έλληνες γνώριζαν διάφορους οδούς για να τα προωθήσουν. Η πιο γνωστή θαλάσσια οδός, ξεκινούσε από το Μαλαμπάρ της Ινδίας και διέσχιζε τον Περσικό Κόλπο και τις κυλάδες της Βαβυλωνίας. Μια άλλη οδός ήταν αυτή κατά μήκος των Αραβικών ακτών που διέσχιζε την Ερυθρά θάλασσα.

Άρωμα και γεύση: Το ευχάριστα γλυκό αυστηρό άρωμά της είναι τρυφερό και συγχρόνως έντονο. Η γεύση της χαρακτηρίζεται από μια μοναδική ευωδιά.