Και ενώ όλοι έχουν φύγει , να σου εγώ επιστρέφω.
Πώς περνάει ο καιρός , οι δυσκολίες πλέον πιο πολλές απο ποτέ , παρ ολά αυτα προσπαθούμε ...προσπαθούμε πάνω στα λάθη των άλλων ...
Έρχονται στιγμές που νίωθεις την ανάγκη να φύγεις ...να ξεφύγεις ή ακόμα και να αποφύγεις ..να φύγεις από μία κοινωνία που περιορίζει ..να ξεφύγεις από καταστάσεις που μόνο πίσω σε πάνε ...να αποφύγεις καταστάσεις που σε χτυπάνε!
Κί όμως αν και έρχονται αυτές οι στιγμές είναι κάποιες άλλες στιγμές που σε κρατάνε ακόμα εδώ...
ένα απλό χαμόγελο , το ξαφνικό κοίταγμα , η προφορά του ονόματος σου ...σε κάνουν να μένεις εδώ (τι εννοώω ???)

Όταν σκέφτεσε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα , πόσες άραγε οι ευκαιρίες σου ..ξαφνικά σου δίνουν μια ευκαιρία να ξεκηνίσεις απο κάπου ..αλλα σε παιρνάνε απο δοκιμασίες ..δοκιμασίες ...δοκιμασίες ..και στο τέλος εκεί στο μεγάλο δωμάτιο με τα δεκάδες άτομα ..περιμένεις ..περιμένεις...περιμένεις ..να ακούσεις τρία ονόματα ...να ακούσεις τα τρία άτομα π πέρασαν τις ''δοκιμασίες''
και ξαφνικά βλέπεις ένα χαμόγελο , ένα ξαφνικό κοίταγμα μέσα στη γεμάτη αίθουσα , και ακούς να προφέρουν το όνομα σου ...και χάνεσαι ...
μα είναι δυνατόν ??? σκέφτεσαι πως έγινε αυτό
κί όμως είναι κάποιοι άνθρωποι που χτίζουν την τύχη σου , αλλά άμα δεν βοηθήσεις ο ίδιος των ευατό σου ,δεν θα τον βοηθήσει κανείς..
και μ ένα χαμόγελο βγαίνεις απο την γεμάτη αίθουσα παίρνεις δύναμη και συνεχίζεις τον αγώνα :)

http://www.youtube.com/watch?v=AOBs8dU4Pb8&ob=av2n

Μια απλή σημείωση ;p

Δύσκολες μέρες ...παρ όλα αυτά το παλεύουμε ...Απουσιάζω καιρό ,πολύ τρέξιμο για να πετύχεις αυτα που θες. Παρ όλα αυτα η επιστροφή θα ναι δυναμική ...