Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

17η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973

Τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1973 θα μας μείνουν στην μνήμη μας για πάντα !!

Συνέντευξη "εξομολόγηση" στο ΒΗΜΑ της 9/11/2003 του οδηγού του τανκ που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο.

O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK Α.Σκευοφύλαξ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρωτη φορα για το μακελειό της 17ης Νοεμβρίου 1973


Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα στις 17 Νοεμβρίου, η ίλη μου πήρε εντολή να ετοιμαστεί για έξοδο. Αποφασίστηκε να βγουν 5 άρματα. Εγώ ήμουν οδηγός στο πρώτο άρμα που βγήκε στον δρόμο. Φτάνοντας μπροστά στην πόρτα, έστριψα το άρμα προς το Πολυτεχνείο, με γυρισμένο το πυροβόλο προς τα πίσω. Θυμάμαι ότι σηκώθηκα από τη θέση μου και εγώ και το άλλο πλήρωμα. Δεκάδες φοιτητές κρέμονταν από τα κάγκελα, ενώ εκατοντάδες βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο.

16-11-1973.jpg

Ενα τέταρτο πριν από τις 3 το πρωί της 17 Νοεμβρίου ήρθε ο οδηγός εδάφους του άρματος και μου λέει: "Θα μπούμε μέσα, θα ρίξουμε την πύλη. Ετοιμάσου!"» λέει. «Πήρα θέση και ξεκίνησα. Δεν έβλεπα πολλά πράγματα, δεν είχα καλό οπτικό πεδίο, γιατί κοιτούσα πλέον από τη θυρίδα του άρματος. Δέκα εκατοστά πριν από την πόρτα, σταμάτησα. Σταμάτησα σκόπιμα. Αυτό φαίνεται στο βίντεο της εποχής. Στο φρενάρισμα, οι φοιτητές τρομαγμένοι έφυγαν προς τα πίσω. Αν έμπαινα με ταχύτητα, θα σκότωνα δεκάδες άτομα που εκείνη τη στιγμή ήταν κρεμασμένα στα κάγκελα».

tank.jpg

Λίγα λεπτά αργότερα ο A. Σκευοφύλαξ θα μαρσάρει δυνατά. Ο δυνατός προβολέας του τανκ σκοπεύει την πύλη. «H καγκελόπορτα έπεσε αμέσως.
Πίσω από τη σιδερένια πύλη ήταν σταθμευμένο το Μερσεντές το οποίο είχαν βάλει εκεί οι
φοιτητές για να φράξουν την είσοδο.
Το έκανα αλοιφή. H αριστερή ερπύστρια το έλιωσε. Με το που έπεσε η πύλη τουΠολυτεχνείου εισέβαλαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τους φοιτητές. Λίγο αργότερακατέβηκα και εγώ από το άρμα και μπήκα στον χώρο του Πολυτεχνείου.

Μέσα στο Πολυτεχνείο ο A. Σκευοφύλαξ είδε πολλούς τραυματίες και ίσως, όπως λέει, και νεκρούς. «Στο προαύλιο του Πολυτεχνείου ήταν πολύ χτυπημένοι, θυμάμαι ότι είδα πολλούς τραυματίες, ενώ τρεις-τέσσερις ήταν σωριασμένοι κάτω, ακίνητοι. Δεν ξέρω αν ήταν νεκροί. Δεν κοίταξα να δω. Κάποια στιγμή ένας φοιτητής όρμησε κατά πάνω μου και μου είπε: "Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες;". Αφήνιασα. Εβγαλα το πιστόλι και προτάσσοντάς το γύρισα και του είπα ουρλιάζοντας: "Σκάσε, ρε κωλόπαιδο, μη σε καθαρίσω". Αυτός ο φοιτητής δεν ξέρει πόσο τυχερός στάθηκε εκείνη τη στιγμή... Αν έλεγε μια κουβέντα παραπάνω, θα τον σκότωνα! Τέτοιος ήμουν. Ενας φασίστας»...

Παρά τον πόνο και την αγωνία τους να φύγουν να γλιτώσουν την ζωή τους, οι φοιτητές θα δείξουν μεγαλείο ψυχής απέναντι στον στρατιώτη που ισοπέδωσε το όνειρό τους. Αδιάψευστη απόδειξη, η μαρτυρία του κ. Σκευοφύλακα: «Οπως περνούσαν οι φοιτητές θυμάμαι ότι έριχναν μέσα στο τανκ πακέτα τσιγάρα και ό,τι προμήθειες είχαν μαζί τους. Οταν γυρίσαμε στο Γουδί, το άρμα έμοιαζε με περίπτερο. Οσο σκέφτομαι ότι οι φοιτητές μας έδιναν σάντουιτς και τσιγάρα, μετά απ' όσα τους κάναμε... Δεν μπορώ να το συχωρέσω αυτό το πράγμα στον εαυτό μου. Σκέφτομαι τι πήγα και έκανα!..».

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ' AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ' AYTO ΠΟΥ EKANA.Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους "μαυροσκούφηδες", στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα "παλιοκουμμούνια", όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Τι περιμένεις!.. Ημουν 20 χρονών... Ούτε μια εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και εγώ φασίστας.

Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. »

Ο κ. Σκευοφύλαξ δεν θα ξεχάσει τη φοιτήτρια που τραυματίστηκε κατά την εισβολή του τανκ, την καθηγήτρια σήμερα του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Πέπη Ρηγοπούλου. «Θα ήθελα να τη δω, να της πω... Δεν τολμάω όμως. Τα λόγια δεν σβήνουν τις πράξεις».

Μια στιγμή, μια αιωνιότητα. Μετά την απόλυσή του από τον στρατό, ο A. Σκευοφύλαξ θα μοχθήσει για να ζήσει. «Στο μεροκάματο η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες.Ζώντας σε μια γειτονιά των νοτίων προαστίων, όλα αυτά τα χρόνια αποφεύγει να μιλάει για τα γεγονότα εκείνης της νύχτας. Οσες φορές θα τον ρωτήσουν «τι σχέση έχεις με τον "πορτάκια" του Πολυτεχνείου;», θα μιλήσει για «μακρινό ξάδελφο που σκοτώθηκε σε τροχαίο»! Στη γυναίκα του θα ανοίξει την καρδιά του ύστερα από χρόνια. Στα τρία παιδιά του δεν το έχει αποφασίσει ακόμη. «Είμαι ένας άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ 20 χρόνων. Ο έφεδρος στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ σκοτώθηκε σε τροχαίο»!

...ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΕΣ.....

Φανταρε πες πως μπορεσες την πυλη αυτη να ριξεις?
και τους ΛΕΒΕΝΤΕΣ με τις ΝΙΕΣ στο ΑΙΜΑ
να τους πνιξεις?
Δεν ρωτησες?
Δεν εμαθες πως τουτα τα παιδια ζητουσαν στην πατριδα μας να δωσουν ΛΕΥΘΕΡΙΑ?
Δεν ακουσες που φωναξε ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΙ κρατωντας την σημαια μας ψηλα το παλλικαρι? Φανταρο σαν τον Νουτσε εκεινη την βραδυα απο το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ σε εβλεπαν τα παιδια
Σ'εβλεπαν και σε περιμεναν την λεβεντια να δειξεις και το αδελφοκτονο τανκ στην χουντα να το ριξεις!
Μα αλοιμονο στο ΑΙΜΑ τους πανω στην Ιστορια επεσε κι εγραψε ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!
Κάθε 17 Νοέμβρη, ο Έλληνας παίρνει μια ένεση ανθρωπισμού και εθνικής περηφάνιας.
Γιατί τα νιάτα ξέρουν να υπερασπίζονται «αυτό το χώμα που είναι δικό τους και δικό μας».

«Πάνω σε τούτη την πεσμένη πόρτα δώσαμε ξανά τον όρκο, όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς, όρκο του ονείρου και της πράξης»
Οι νεκροί πολλοί , οι τραυματίες πολλοί...εμείς...
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΩΣΑΤΕ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ ΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΜΕΙΣ....


4 σχόλια:

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Γεια σου, Θοδωρή,
Συγχαρητήρια. Και μόνο γιατί είσαι με τη μνήμη κι όχι τη λήθη..

Τη μαρτυρία του οδηγού δεν την είχα υπόψη μου. Πότε έγινε;
Μια συγκλονιστική μαρτυρία καταθέτει και η mareld στο ιστολόγιό της "δροσοσταλίδα" - ρίξε μια ματιά.

Καλό σου βράδυ.

→º°TغØ�←Stغllar •dust°º είπε...

@Κ.Μάνεση..
Το ελάχιστο που μπορώ να κάνω μια ανάρτηση μ' ένα ευχαριστώ ,και να θυμάμαι τον αγώνα τους!!!
Την συνέντευξη-μαρτυρία αυτή είχε (γίνει το 2003) έτυχε να την δώ πριν απο λίγα χρόνια ,αλλά τότε δεν πολύ έδωσα σημασία (είμουν πίο μικρός),ξάναπεσε στα
χέρια μου πρόσφατα.!
Πράγματι συγκλονιστική η μαρτυρία της mareld !!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Να που μας μαθαίνεις κι εσύ, Θοδωρή. Όλα είναι αμφίδρομα..

Ανώνυμος είπε...

Φιλε το ποιημα ''πως μπορεσες ''οπως και το ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΩΣΑΤΕ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ ΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΜΕΙΣ....

απο που τα εκανες αντιγραφη?